του Σταύρου Λυγερού
Όλα δείχνουν ότι -κατά απαίτηση του Σαμαρά- ο χρόνος των εκλογών έχει κλείσει. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, οι κάλπες δεν επιφυλάσσουν εκπλήξεις. Η Ν.Δ. είναι σταθερά και με απόσταση το πρώτο κόμμα, αλλά χωρίς ελπίδα να κερδίσει αυτοδυναμία. Εάν πριν από μερικούς μήνες είχε λίγες πιθανότητες, σήμερα δεν φαίνεται να έχει καμία. Μετά την υπερψήφιση του νέου Μνημονίου, η «γαλάζια» παράταξη έχει αρχίσει να χάνει έδαφος, αλλά όχι με ρυθμό που να θέσει σε αμφισβήτηση την πρωτιά της. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι την επόμενη ημέρα ο Σαμαράς θα βρεθεί με το πριμ των 50 εδρών και με την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.
Ο αρχηγός της Ν.Δ. έχει παλαιότερα δηλώσει ότι εάν δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία θα ξαναστήσει κάλπες. Είναι, όμως, ελάχιστα πιθανό να το κάνει για τρεις λόγους:
- Πρώτον, η πρόκληση νέων εκλογών θα θεωρηθεί από την κοινή γνώμη πολιτικός τυχοδιωκτισμός σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο για τη χώρα.
- Δεύτερον, τόσο η τρόικα όσο και η εγχώρια επιχειρηματική και μιντιακή ελίτ θα του ασκήσουν ασφυκτικές πιέσεις για να τον αποτρέψουν.
- Τρίτον, η επανάληψη των εκλογών δεν πρόκειται να προσφέρει στη Ν.Δ. αυτοδυναμία, επειδή έχει ήδη αρχίσει ο χρόνος να δουλεύει εναντίον της. Η επιρροή της βρίσκεται πια σε καθοδική και όχι σε ανοδική τροχιά. Ενα σημαντικό τμήμα της λαϊκής Δεξιάς δικαιολογημένα αντιμετωπίζει πια τη Ν.Δ. σαν συνεργό στο «έγκλημα» και γι’ αυτό θα αναζητήσει δοχεία για την ψήφο διαμαρτυρίας του. Και τέτοια δοχεία πια υπάρχουν. Δεν είναι τυχαίο ότι .....
